Het familiehuis Carillon dateert uit de zestiende eeuw. De wijnbereidingstraditie is van vader op zoon doorgegeven sinds 1632, wanneer een Carillon-viticulteur wordt opgenomen en zelfs sinds 1520, wanneer een Jehan-beiaard in archieven wordt genoemd. Het gezin bezet nog steeds dezelfde plek als toen, tussen de kerk en het oude kasteel dat toebehoorde aan de oorspronkelijke edelen van het dorp. Het motief op hun etiket, met een druivenoogst mes en het jaar 1632, is een reproductie van een snijwerk boven het deurkozijn. De Cuverie is gebouwd met de stenen van het oude kasteel. Het domein werd verder uitgebreid toen Louis huwde zijn vrouw was van Chassagne-Montrachet. Door de jaren heen werden extra gebouwen in het hele dorp toegevoegd aan de bezittingen van de Beiaard en omgebouwd tot wijnbereidingsfaciliteiten. De zonen van het echtpaar, Jacques en François, gingen verder in de familietraditie, met Jacques die de wijnen maakte en François die voor de wijnstokken zorgde. In 2009 besloten de broers om het domein te scheiden. De 2009 vintage was de laatste onder het gedeelde domein, en 2010 was de eerste vintage waar de wijn werd gemaakt in afzonderlijke kelders.Het vermaarde blad La Revue du Vin de France vermeldde het volgende: “Avec sa vinification, François Carillon obtient des matières moins austères tout en cherchant à produire des vins d’une grande finesse. De ce point de vue, ses blancs semblent plus équilibrés que ceux de son frère Jacques.” En hij haalde hiermee 18,5/20 De smaakpatronen : Een gegrilde amandelneus die erg Puligny is. Sesamolie in de mond, samen met wat citrus, ook. Meestal ananas fruit met een zijdeachtige textuur en een vleugje zuur/zout op de afdronk.